El fascismu tien munches cares: Hitler llegó al poder tres unes ellecciones por culpa de la postura blanda de los socialdemócrates alemanes y pol so populismu basáu nel anticomunismu y antisindicalismu. Franco sicasí foi alzáu pola oligarquía española que tarrecía la revolución democrática que trayía'l nuevu gobiernu del Frente Popular. Pinochet, en Chile, foi puestu a deu polos EEXX que nun queríen otru gobiernu comunista nel so "patiu traseru" anque esti gobiernu de Salvador Allende fuera escoyíu coles sos propies normes "democrátiques"....
Costa-Gavras narra nesta película la so visión sobre un fechu real: L'asesinatu del parllamentariu griegu Grigoris Lambrakis a manos de fuerces parapoliciales en 1963, l'actuación de la policía y l'exercito na investigación y, sobretou, el so usu comenenciudu de la palabra democracia pa los sos intereses, democracia que dexa de ser imprescindible cuando ellos consideren oportunu.
Pero como vos dixi'l fascismu tien munches cares: "Nun somos nin d'esquierdes nin de dereches", "Hai que tar xuníos pa faer un país grande", "Tolos políticos son iguales" o "Hai que salvar la civilización occidental" nun son pa nada lemes inventaos por UPyD o Democracia Nacional sinón qu'estos partíos inspirense n'otres formes de fascismu pero que, como vereis na película, la resultancia, a la fin, ye la mesma.
No hay comentarios:
Publicar un comentario