L'honor perdíu de Katharina Blum

Supongo que vos acordareis de la detención d'un asturianu acusáu de plantar él solu 30 bombes caseres en sedes de partíos, oficines del paru, etc...

Unos policíes recibieron una medaya, el delegáu de gobiernu salia enchipáu na prensa falando de victoria, la prensa sacaba semeyes del acusáu, espublizaben datos d'un casu que taba baxo secretu del sumariu, vinculabenlu coles bombes...¿Y que pasó? La más ridícula de les derrotes: L'audiencia nacional española declarabalu inocente y nin tan siquier lu xulgaba poles bombes que-y quería meter la policía con pruebes, que nin son pruebes nin son nada, como "el cuentaquilometros marcaba...".

Tantes medayes, tantos titulares, tantu trabayu ente la policía y la prensa pa nada. Eso si, ante la derrota !chitón! El delegaú callaú, los axentes coles medayes, y la prensa tragandose toles sos pallabres, pero ensin rectificar nin una.

Esta película, basada nuna novela qu'al empar ta basada en fechos reales, ye la escusa perfecha pa denunciar el papel de la prensa na sociedá actual.

Una sociedá que ye capaz de facer heroe a una periodista que-y diz a un presidente electu, polo tanto votáu pola mayoría non como ella, qu'ellos son la opinión pública, a lo que-y respondieron perfeutamente que lo que son ye dueños de la opinión publicada.

Una prensa que baxo'l paragües de la "llibertá d'espresión" aplauden qu'un xuez zarre periodicos nes sos investigaciones pa que los tribunales, 10 años depués, digan qu'esos zarros foron illegales y ensin base nenguna.

Unos diarios y televisiones que sacaron cientos de semeyes de mozos y moces vascos, acusaos de terrorismu, que quedaben a los tres díes llibres ensin cargos porque esta prensa nun ye más qu'un arma del estáu, como la policía o les lleis.

Periodismu ye espublizar aquello que daquién nun quier que se sepa, el restu ye propaganda. La so función ye asoleyar lo que ta ocultu, dar testimoniu y, poro, fadiar. Tien fontes, pero non amigos. Lo que los periodistes pueden exercer, y al traviés d'ellos la sociedá, ye'l simple derechu al espatuxo, lo más igualitariu y documentáu que se pueda. Criticar too y a toos. Char sal na ferida y quixarros nel zapatu. Ver y dicir el llau malu de cada cosa, que del llau bonu encárgase la oficina de prensa; de la neutralidá, los suizos; del xustu mediu, los filósofos, y de la xusticia, los xueces. Y si nun s'encarguen, ¿qué culpa tien el periodismu?

Horacio Verbitsky